Soba, odanın ortasındaydı...
Tabanda gıcırdayan tahtalar yüzünden,yürümek cesaret isterdi...
Kadın yaşlıydı,
torunlar küçüktü...
Soğuk havalarda , sobanın üstünde sadece su kaynardı...
Ne bir çay,
ne de kestane...
Kadın gündüzleri pencere pervazlarını açmazdı...
Güneş içeriye girmediği gibi,
istif istif yığılı yorganlar da hava almazdı...
Evin kocaman bahçesindeki ağaçların budanmayalı,
yıllar olmuştu...
Kuru yapraklar,kalınca odun dalları birbirine karışmıştı...
Torunlar sabah okula giderken,kıra yağan bahçeden geçtiklerinde, her seferinde
yolu şaşırırlardı...
Bahçenin yolu bile silinmişti, o biçimdi herşey...
Herşey böylesine hüzünlüyken,2 kız torununun okuldan eve gelip anneannelerini gördükleri andaki neş'eleri, hiçbir zaman eksik olmazdı...
Ve ev bu kadar fakirken, akşamları komşular eksik olmazdı...
Örtünen sadece çalı çırpydı,geçici dünya malıydı...
Kadının parlayan yüzündeki sır,yüreğindeki yoğun sevgi ve şefkatti...
Aradan geçen 30 yıldan sonra,hatırıma düşen ve gözlerimi yaşartandı.
Kadın yatalaktı,
evlatları uzak diyarlarda,
küçük torunları dizinin dibinde...
ne kadar güzel bir insansın sen Delfina :) harikaydı yine okuduğum sevgiler...
YanıtlaSilÇOK GÜZEL BİR YAZI...
YanıtlaSilinsanın sadece gözleriyle dokunası,
YanıtlaSilyüreğiyle ağlayası geliyor bu hayatlara !!!
O derin sevgi ve şevkat sadece annesinde oluyor insanın , başka kimsede bulamıyorsun sonra bir ömür geçsede....
YanıtlaSilÇok teşekkürler bu güzel yazı için canım.....:-).
Esma
çok gzl bır yazı olmuş.. çok dokunaklı, yaa ben çok sevıyrım senın anlatımını.....tarzını...
YanıtlaSil...
sevgılerımle,
esra
Yüreğinde sende tatlısınız.Ne şirinsin Delfina abla.İnsanın yüreğine dokunuyorsunuz .
YanıtlaSilÇok dokunuyor. Çocuklar uzakta, torunlar dizinin dibinde. Ve doğru tanıdıysam fotoğraftaki bir saban. Saban deniyordu di mi? Altı çakmaktaşları, dedem öküzleri sürerdi, ona binmek en güzel oyunumuzdu. Samanların sarısı, kokusu içimde bir yerlerde. Köye gittiğimde baktım dedemin sabanına parçalanmış, atılmış bir kenara öylece duruyor, anılar gibi, gözyaşlarım gibi...
YanıtlaSilsanıyorum senin ninen o çok güzeldi
YanıtlaSildelfina kusura bakma, postu okuyamadim bu kez.
YanıtlaSilheyecanli bir sekilde acaba bu fotograrfi safranboluda mi cektin diye sormak istedim...cünkü aynisini bende tam orda cektim...
yine bir yerlere dokundun yazınla :))
YanıtlaSil♫ Burcucum, ortaya çıkan yazıyı ben de sevdim...
YanıtlaSil♫ Defne'nin annesi, hoşgeldiniz,sevgiler Defne'ye...
♫ Nunum,o hayatlar ki gerçek olanlar.Şimdiler ne kadar yapay görünse de onların ki bir o kadar özlenecek türden...
♫ Esma, mutlaka öyle,mutlaka.O yüzden cennet anaların ayakları altında denmiş,ne güzel,ne mutlu...
♫ Esra, beğenmesen,sıkıştırmasan bu yazılar ortaya çıkmayacaktı biliyorsun :)
♫ Tatlı Ashley, sen de öyle...
♫ Narince, ilk kez bir yazıyı yazarken çok hüzünlendim.Saban olmalı,kurak topraklar üzerinde,sıcaklarda akıtılan ter damlaları aklımıza düştükçe bu duygusallığımız değil mi Narinim...
♫ GeCecim,yok ninem değildi,anannemin teyzesi olmalı emin değilim...
♫ aycicim,postu okumadan söylemem bana ne :)
♫ Burcucum,tam ben senin fotoğraflarına bakıyorken ve ne güzel çekiyor derken senden gelen yorumla telepatik olmuşuz bir anda :) Sevgiler çokca.
Anenannemi özlettin bana:) ne büyük yürektir onların kiler içlerinde sonsuz sevgi barındırırlar. Ne kadar sıcaktır bir dokunuşla ısınırsın.Ve onlar gidince hayat ne boş gelir insana.sağol canım:)
YanıtlaSilGüzel ruhlu Delfina...
YanıtlaSilÇok sevdim bu yazıyı...
Sevgili Delfina bende senin yaşlarındayken anneannemde kaldım. Seni çok iyi anlıyorum.O...elma ağaçları,siyah iplikle kaşı gözü işlenmiş bez bebekler,tel arabalar,komşuda pişen ,bize düşen, bizde pişen komşuya düşen mis kokulu ,katkı maddesiz yemekler dahası o...kınalı eller yok artık.KATIKSIZ SEVGİLER,ÇIKARSIZ DOSTLUKLAR ,MASAL ANLATILAN ÇOÇUKLAR YOK ŞİMDİ.Yüreğine sağlık. Beni o eski güzel günlere götürdüğün için.Seninle gurur duyuyorum her zaman ki gibi canım.
YanıtlaSilYüreğimde bir yerlere dokundunuz.. Özlem ve hüzün birbirine karıştı. Rahmetli anneannemin sobanın üstünde pişirdiği kestanelerin kokusu geldi burnuma.
YanıtlaSilEskiden yorganlar çarşafla kaplanırdı ya, anneannemin bembeyaz çarşafla kapladığı basma yorganın altına üşüyerek girdiğimi, o yorganın kokusunun bana verdiği huzuru hatırladım..
Sevgiler..
♫ Hilalcim,mekanları cennet olsun.Dünyayı kucaklayan kalpleri vardı onların...
YanıtlaSil♫ Pınarcım,teşekkürler güzel yorumuna..
♫ Özgül halacım, yorumunuz beni nasıl mutlu etti.Zamanla birlikte eski katıksız şeyler de değişti ama sizin gibi yüreği güzeller değişmedi,o pozitif enerjinizle bizleri büyütmeye,eğitmeye devam ediyorsunuz.Hürmetle,sevgilerle,özlemle...
♫ EsEr,yazıyı yazarken hissettiklerimin sizlerin de hissetmesi beni daha çok duygulandırıyor...Benden de sevgiler,
♫ Aycim, bu fotoğrafı ekim sonlarıydı sanırım,Duran Usta'da çekmiştim Şekerpınar köyünde.Evet bildin,orası Safranbolu değil :) Aynı şeye bakmış olmamız beni de mutlu etti aycim :)