® photo by mosaicnaz
Hergün,yüzlerce insan yüzü görüyorum.
Durgun,
sesi çıkmayan,
tek noktada sabit bakışlar var karşımda.
Kimi mavi gözlü,kimi badem gözlü.
Kimi köylü,kimi göçmen,kimi modern.
Erkeğe verilmesi gereken isim kıza verilmiş.
Hiç ağza alınmayacak isimler oğula verilmiş.
Küçükken biri;kavgada yüzünü çiziktirmiş,o iz taa
küçüklüğünden kalmış.
Biri şemsiyenin ucunu yanağına saplamış,çukur kalmış,
derince hem de...
Punk modasına uyacağım diye saçını şekilden şekile
sokmuş zamanında da şimdiki saçların dağınıklığı,
şekilsizliği o zamandan kalmış...
Öteki de tutturmuş "light yellow" diye,bir bakışta
sarının tüm renkleri kalmış üstünde.
Sonra baktım ki,hepimizde olan ortak şey yegane.
Beyin.
Beynin salgıladığı şeyler sonucu, ifadeye bürünüp
bana bakan o yüzlerde dünyanın bütünü var...
Onu oluşturan bu yüzler, geçmiş zamanla,gelecek zamanı birleştirip,
mistik bir ahenkle,içindeki dengesizlik,karmaşa ve güzellikleri
hafızasında tutup,kimlerin çetin/kolay sınavlardan geçtiğini de gösteriyor
bana ve bakan diğer yüzlere...
Ben adıma çok mutluyum canım. öperim
YanıtlaSilCanım benim bide beyinsizler var biliyosun. Onları da unutmamak lazım dimi? :)
YanıtlaSilDelfişim bunu sen mi yazdın? Bayıldım izninle paylaşacağım blogumda.
YanıtlaSil♫ Hilalcim, son cümleyi değiştirdim sen de hızlı blogger olduğundan yorumun böyle kaldı.Mutluluk içeren bir yorum olduğu için hemen onayladım...Sevgiler Hilalcim...
YanıtlaSil♫ Güngörcüm, elbette öyle :) Çok güldüm yorumuna...
♫ Edim :) sen de bankacıydın bi zamanlar,o kadar yüzü nerde gördüğümü anladın di mi :) paylaşabilirsin elbette edim büdüm delfişin yazısını :) ♥ ♥ ♥
:))
YanıtlaSilsen alimdin hep zaten..
can kuuzu sarması :)