Güzel ve farklı şeyler üretebilmenin yeteneği,insanın kendi içindeki cevheri hergün yeniden keşfedebilmesi ve ortaya dökülenlerle karşısındakilerini şaşırtabilmesi....
İmreniyorum böyle insanlara....
Dün keşfettiğim Jayme McGowan'ın olağanüstü eserlerini,hayretler içerisinde izledim desem abartmış sayılmam.Dümdüz bir kağıt parçası elimizdeyken,bunu uçak mı yapsak huni mi diye düşünedururken , Jayme'in kağıdı binbir şekle büründürüşüne hayran kaldım...
Sesin rengi yazımdaki konuyla ne kadar bütünleşik bir çalışma bu Ya Rabbim, minicik gramafon ve yayılan sesin büyümesi,rengi...ahh bilemiyorum ki çok güzel çok...
Kuşların kimisi uzakta,kimisi yakında izlenimi vermiş bu çalışmada,kızın gözleri uzağa bakarken ne kadar umut dolu değil mi?
Ya bu sihirbaza ne demeli,sahne perdesi ve arkasındaki beyaz noktalı fon gece sahnesi havasını vermemiş mi?Kedi düştü düşecek çemberden :)
Kız göğe çıkmış ama hüzün dolu,dağlar ve yeryüzü altında kaybolurken anlaşılan o ki,birileri kırmış kalbini..Yoksa mutluluktan uçuyor olurdu diğer kız gibi :)
Daha fazla resim istiyorsanız; Jayme'in Etsy dükkanına, bloguna ya da sitesine bakabilirsiniz...
Tebrikler ve bol şans Jayme...
Sevgiler Türkiye'den...
