® photo by sol_one
Lisedeydim...
Odam,evimizin çatı katındaydı.Ahşap tavanlarında bir yığın poster vardı,Jason Donovan,Belinda Carlisle,New Kids On the Block...
Ders çalışma masam vardı ama ben babamın atölyede yaptığı yer taburesinde ders çalışmayı tercih ederdim hep.Üzerine hayallerimi kazıdığım için mi çok severdim bilmem...
Neyse,camı açmışım,fonda hüzünlü bir şarkı ve ben hüngür hüngür ağlıyorum.Beni o an gören olsa,delirdiğimi sanacak çünkü aralıksız saatlerdir ağlıyorum...
İşitme cihazım bozulmuştu,onsuz nasıl okula gideceğimi düşündükçe ağlıyordum.
Muğla'da o yıllarda işitme cihazı firması olmadığı gibi dünyada tek satıldığını sandığımız yer olan İzmir-Kemeraltı'ndaki kazıkçı Sayıner Eczanesi tek sığınağımızdı.
Sayıner'e cihazı gönderdik,onlar oradan İstanbul'a gönderecekler ve nerden baksan 2 aydan önce cihaz gelmeyecek...
2 ay cihazsız gittim okula ve ergenliğin verdiği duygu karmaşası yüzünden yaşadığım buhranlarda kayboldum.Ailemin desteği sayesinde,arkadaşlarımın anlayışı sayesinde kolayca sıkıca tutunmaya çalıştım hayata,atlattım o dönemi...
Dün sabah cihazımı takmak için elime aldım bir baktım ki su içinde.Eyvah dedim,gece yağan yağmur odaya aktı herhalde.Tavana baktım hiçbir şey yok,sehpaya eğilip baktım cihazın etrafında minik bir GÖL.Aman Allah'ım inanamadım gözlerime.Pili taktım,cihaz çalışmadı...
Küçüklüğümden beri cihaz kullanıyorum böyle birşey yaşamadım.
O an kendimi kontrol ettim,20 yıl önce yaşadığım gibi kendimi bunalıma sürüklüyor muyum diye.Sabahtan bölüm başkanı ile toplantım vardı o yüzden minik bir panik yaşadığımı itiraf etmeliyim.Sonra ne olacaksa olsun diye işyerine geldim.Serap ve Esra'ya anlattım durumu ama ellerinde değil üzüldüler tabii.Toplantıdan 5 dk önce şansımı deneyeyim belki çalışır diye bir taktım ki yupiii çalışıyor.Bizim kızlara sesleniyorum,çalıştı çalıştı diye.Tüm pozitif enerjimizi cihaza yolladık diye neşemi paylaştılar sağolsunlar...
Ha bugün ha yarın diye almayı ertelediğim bir alet vardı.Wise'nin sürekli söylemesine rağmen nasıl böyle vurdumduymaz davrandım anlamış değilim.İlla ki birşey olması lazım aklımızın başına gelmesi için.
İşitme cihazlarının en büyük düşmanı nem ve su.Düzenli olarak cihazımızın nemini almamız lazım.Haftasonu Şişli'den nem cihazı alıp Wise'nin kulaklarını çınlatacağım,dediği herşeyde doğruluk payı çok fazla.
İşitme cihazı kullanan arkadaşlarıma şiddetle öneriyorum nem makinası almalarını.Hiçbir şeyi zamana bırakmayalım,birşey olmaz demeyelim...Nemini aldıktan sonra direk komidin üzerine değil de, cihazımıza minik pamuklu bir beşik yapalım arkadaşlar :) Pilini çıkarıp öyle uyutalım bu narin aleti...
Haksız mıyım?
®photo by hisks
İnsanın akıl sağlığı yerindeyse,yaşama tutunmaması için bir sebep var mı? Sıkıntıları,olumsuzlukları ve sorunları da kendimizin yarattığı bir dünyadayız.
Bugün Selim'den bir haber aldım,hiç ama hiç görmeyen biri var,adı Hasan.
Bilgisayar programcılığını kendi kendine öğrenmiş ve Boğaziçi Üniversitesi'nden mezun olmuş.Microsoft'un onu keşfetmesi uzun sürmemiş çünkü bilişim sektöründe azmi ve zekası sayesinde adı sürekli duyulmuş.Gerisi mi?
Kerim'den dinleyelim,tebrikler Hasan....
Düşler Akademisi'nin sosyal dezavantajlı engelli bireyleri hayata hazırlayan muhteşem atölyelerinden birisi "Film-Video Atölyesi".
İşitme kayıplı öğrencilerin hazırladığı "Duyu-yorum" filmi bu hafta gösterimde.
