Muğla'da olduğum zamanların birindeydi....
Güneş batmak üzereyken etrafa yaydığı o mistik hava ile babam bizi Lagina Antik Kenti'nde yeni açılan bağ evine götürmüştü.
Böyle havalarda gezmeyi çok severim...
Evet evet,ben akşamüstlerine bayılırım...
Gün boyu toplayamadığım enerjim o saatlerde geri gelir bedenime...Atom karınca gibi temizlik de yaparım,en lezzetli pasta,kurabiyelerimi de o saatlerde hazırlarım...
Var bu saatte birşey yani...
Laf nerden nereye geldi...
Evet, bağevini babam yapmıştı,öyle güzel öyle antika havası vardı ki,dibinden ayrılamaz insan.
Bahçede ne gördüm tahmin edin...
Eski mi eski, camlı mutfak dolabı...
camlar kırık,
mavi renkli dolabın boyaları dökük...
Ahh o dolabı nasıl kaçırmadım ordan,
o bana ben ona bakakaldık bir süre...
Eski şeyleri çok severim....Eskiye özlemden dolayı mı acaba...Dolaplar bana çok gizemli gelmiştir her zaman.Küçükken en sevdiğim şey,yemek odamızdaki devasa dolabın çekmecelerini binlerce kez karıştırmaktı.
Annem,babam Almanya'da,ben Türkiye'de...
Çekmecelerde aradığım; oyuncak,eşya vs değildi....
Özlem, ana-baba kokusu ve sevgi idi...
Ve her çekmeceyi açışımda o kokular beni beklerdi orada...
Annecim bu huyumu bildiğinden,babaanneme mektup yazar; "Delfina'm çekmeceleri karıştırsın" derdi...
"Ben sana en güzel dolabı yaparım kızım " dedi babam bağevinden kolkola ayrılırken..
"Yok baba,ben eskiyi istiyorum,bana güzel şeyler hatırlatıyor..."
"Ahh benim gurbet kuşum,ahh benim bahar kokulu kızım...."
hergün kapıdan günün gazetesini alır gibiyim blogunda..hep renkli ve güzel :)
YanıtlaSilMotive edici sözlerine çok teşekkürler Kıymetcim...Sevgiyle,
YanıtlaSilakşam üstleri temizlik sadece bizde yokmuş , sevindik.
YanıtlaSileski eşyalara bağlılığımız da benziyor, yayla evine götürülen eski eşyalar, kimi zaman birbirinden alakasız parçalarla yapılan dekorasyon, sevimli gelmiştir hep.
ilginc...bende cok severim eski esyalari, dolap, giyim, kitap ve en cok mobilye severim - ama antikada bahsetmiyorum...galiba sen anladin ne demek istedigimi...
YanıtlaSilsimdi dolap karistirmaya gidiyorum! :)
dolap karıştırmak, dökülmüş boyalara nazikçe dokunmak, dipteki köşedeki unutulmuşları bulmak, uzaktan uzaktan bakmak... eskiler hep daha mı güzelleşiyor zamanla yoksa?
YanıtlaSilCanim Delfinam :))
YanıtlaSilGeldim ama icim biraz buruk su an, ben de cok ozledim ailemi sevdiklerimi daha simdiden... eminim en kisa zamanda tekrar kavusacaksiniz bir birinize canim Delfinam. Bak ben de uzaktayim ama gonullerimiz bir yaa, o bile guzel bir avuntu bazen bizim icin :)) Ozledim seni ;)) Kanada'dan kucak dolusu sevgiler getirdim sana :))
Arzu'cuğum,
YanıtlaSilBu gönderin beni de çok eskilere götürdü ve duygulandırdı.
Bizler çocukken kuzenimin anne ve babasından ayrılış sahneleri(Acı vatan demeleri bu yüzden olsa gerek)
hala daha gözümün önünden gitmez.
Dilerim hiç bir çocuk böyle hasretlikler, özlemler çekmeden büyür.
Seni ve oğluşunu çok öpüyor doya doya eğleneceğiniz güzel bir tatil geçirmenizi diliyorum.
Sevgilerimle,
Delfina'cığım,yazın bir harika...Öyle anlatmışın ki,ben de kendimi birden o bağ evinde dolabın önünde gördüm.Babannemin evi tam da senin istediğin eşyalarla dolu hayatım,onlar benim için sadece eşya idi ama şimdi farklı bakar oldum senin sayende ve yüzüme gülücükler doldu.Unuttuğum az da olsa bir kaç güzel anımı hatırlattığın için teşekkürler..
YanıtlaSilBenim için de tavanaraları öyledir. Hiç olmadı ama rüyalarıma girerler hep.
YanıtlaSilÇocukla çocuk,:) yayla evlerindeki doğallık ondan sanırım değil mi...özenti yok,lüks yok...o divanlarda oturmak ne güzel değil mi...sevgiler...
YanıtlaSilayci,anladım ne demek istediğini...eee neler çıktı dolaptan bakiiim :)
dharma,belki de öyle.ilerleyen teknolojide hiçbir şey,eskiler gibi lezzet vermiyor...
moonishim,hayatındaki hızlı gelişmeleri heyecanla okuyorum.çok ama çok seviniyorum.canım arkadaşım mutlu ise benden mutlusu yok artık...
Işılcığımmm,çok teşekkürler.tatil denilen şey ne güzel yaa...ayrılıklar zor hakikaten ama önemli olan sevildiğini bilmek.bizler çok şükür ki,mutlu bir anne-babanın çocukları idik...kucak dolusu sevgiler ışılcım...
YanıtlaSilBüşracıım canım benim,eski eşyalar,eski evler,yaşlı insanlar...bize huzur veren bunlar değil mi canım...kucak dolusu sevgiler istanbul'a :)
tijencim,tavan arası da ayrı bi heyecan yaa :) bizde var tavan arası,hazır ben de egedeyken gel beraber keşfe çıkalım :)
Ben bu yazıyı nasıl kaçırmışım?
YanıtlaSilFilm senaryolarını andıran bir anlatı.
O koku burundan hiç gitmiyor bilir misin Delfina'm..
Bahar kokulu gurbet kuşu..
Öpüyorum seni..