ay dolanır geceye, kıpkızıl kan gibi
bulut geçer üstümden, örter beni tül gibi
sevdanın çölündeyim, ıssızlığın gölünde
yolumda ışığım ol; ah tamara...
dokunamam ki tenine, yasaksın bana
sana giden dikenli yollar, tuzaksın bana
aşımsın ekmeğimsin, sevapsın bu canıma
yolumda ışığım ol; ah tamara...” Yücel Arzen
Van’daki Akdamar Kilisesi’nin efsanevi Ermeni Güzeli, Tamara’nın sevgilisinin umutsuz çığlıklarını anlatır yukarıdaki güzel şarkı. Her gece sevgilisine kavuşmak için heyecanla adaya yüzer bir anlık da olsa o güzelim yüzünü görebilmek için, ta ki Tamara’nın babası, Keşiş’in bir gece Tamara’nın yaktığı ateşi söndürene kadar.. Son sözleridir suda aşkı için boğulan gencin: Ah Tamara!
95 yıl izin verilmez Ermenilerin çok kutsal saydığı bu adada ve kilisede ayin yapılmasına. Bugün binlerce Ermeninin hayallerinin gerçekleştiği, belki de annelerinin, anneannelerinin bu hayale ulaşamadan bu dünyadan göçüp gitmesinin de acısıyla daha duygulu, daha hassas bir gün yaşandı Van’ın turkuaz sularının keyifli bir tekne yolculuğu sonunda sizi götüren Akdamar Adasında. Ben de öğretmenlikte ilk görev yerim olan memleketimin güzel diyarı Van’da bu tarihi güne şahitlik etme fırsatını buldum.
Akdamar Adası’na Van’a 45 km uzaklıkta olan yemyeşil Gevaş ilçesinden sık sık kalkan teknelerle ulaşılıyor.
Teknenin kalkmasıyla manzara sizi tüm görkemiyle büyülüyor ve sürekli kendinize “Burası gerçekten Doğu’da bir yer mi?” diye soruyorsunuz. Yaklaşık 20 dakikalık keyifli bir yolculuktan sonra Akdamar Kilisesi’nin en tepede heybetli duruşuyla şaşkınlığımız ve beğenimiz daha da artıyor. Elbette daha sonraki şaşkınlıklarımızın başlangıcı oluyor bu.
Yukarıya tırmandıkça manzara bizi daha da büyülemeye başlıyor. Kiliseye ulaştığımızda binlerce Ermeni yapılacak ayin töreni için heyecanla bekliyordu. Daha sonra Ermeni Patriği vekili Aram Ateşyan’ın ruhani gelişiyle tüm Ermenilerde hareketlilik başladı. Dinin binlerce insanı birleştirmesinde ne kadar büyük ve etkili bir olgu olduğunu bir kez daha anladım herkesin bir adım yanına yaklaşabilmek için verdiği çabayı görünce..
Yapılan ayin süresince tüm Ermeniler mum yakarak ve ellerini semaya kaldırarak hep bir ağızdan dua ettiler. Etkilenmemek mümkün değildi böyle bir ortamdan. Orda toplanan herkes ayin sonunda dünyanın dört yönüne dönerek barış duası yaptı.
Önemli bir tarihi olaya tanıklık etmenin ve böyle etkileyici mistik havayı solumanın verdiği keyifle adadan ayrıldık ardımızda binlerce Ermeni’nin sevinçlerini duyumsayarak..
euphoric
Çok güzel bir yazı, zevkle okudum. Teşekkürler.
YanıtlaSildevamını bekliyorum,asıl önemlisi senin bu konuyla ,lgili fikrini öğrenmek istiyorum
YanıtlaSilÇok güzel bir gezi yazısı olmuş.O havayı solumuş gibi oldum.Teşekkürler...
YanıtlaSilEuphoriccim,canım kızkardeşim...
YanıtlaSilMektubunun ve fotoğraflarının güzelliği,uzakları yakın etti bir anda.O gün,Akdamar Adası'nda yaşananların hem hüzün dolu,hem buruk bir mutluluk hem de umut dolu bekleyiş olduğunu sen anlatmasan bilemezdik.
Bu olayla birlikte,Ülkemizde herkesin hem de herkesin barış ve huzur içinde yaşayacağını göreceğimiz günler yakındır öyleyse...
Van'dan gelecek güzel haberleri hep dört gözle bekliyoruz,keşfetmeye değer güzel şehrimizin nice yönlerini sayende öğreneceğiz...
Özlemle,hasretle öperim seni...
Güzel ülkemin, güzel şehirlerinden birinin, güzel öğretmeni canım Euphoriccim, Sen ayrı güzelsin Van ayrı güzel. İkiniz bir arada daha da güzel. Çok özlemişim seni.
YanıtlaSilBöyle güzel bir yazıyıda ancak bir öğretmen gönderebilir di zaten.
Canım yolunda yüzün gibi aydınlık olsun. Ülkemizin senin gibi AYDINlık yüreklere ve beyinlere ihtiyacı var. İyiki bu mesleği seçmişsin.Seninle hepimiz gurur duyuyoruz. Canım çok öpüyorum seni, allaha emanet ol.
sevgilerimle gaadaşımın gaadaşı.
Tvde izlerken de çok duygulandım. Hangi dine,ırka mensup olursak olalım aynı Allah'a dua ediyor olmak her zaman çok etkilemiştir beni. Farklıklar insanları korkutmadığı zaman dünya yaşanılası bir yer olur. Önyargıları yıkmak kolay değil ama yıkmadan da olmuyor.
YanıtlaSilSevgiler
Çok güzel bir post olmuş..
YanıtlaSilsevgili delfina zaman zaman uğrayıp okuyorum yazıları akdamar postu mini bir belgesel tadında olmuş teşekkürler.
YanıtlaSilBirmilyon kalem le röportajınızı büyük bir keyifle okudum güzel sorular içtenlikle verilmiş cevaplar. yüreğinize sağlık.
sevgiler canım
Yukarıya yorum yazamadım da buraya geldim. İnternet diyetindeyiz evcek, okul açıldı ya. Oturup röportajını okuycam, sakince.
YanıtlaSilBöyle gidilen yerlerin sadece fotolar değilde, anlatımlarına bayılıyorum canım. sağol
YanıtlaSilsevgili delfina...
YanıtlaSilseninle yüzyüze karşılıklı sohbet etme ve hatta yakışıklı oğlunla tanışma şansına sahip oldum ya ben...
ama bir anda hayatım altüst olunca elimi eteğimide çektim ya bu blog alemlerinden : ))
şimdi bu defa gizli bir kimlikle anlatıyorum neler yaşıyorum:)
merak içindeyim acaba okuduklarınla tanıyabilecek misin beni:))
hatırlayabilecek misin eski arkadaşını...
sevgiler sana bolca...
çok güzel bir anlatım olmuş.Teşekkürler
YanıtlaSilBen daha görmedim Akdamar'ı Delfina'cığım. Ne zaman kısmet olacka bakalım?
YanıtlaSilCanım selam,
YanıtlaSilBen de bir hediyen var. Kabul edersen çok mutlu olurum. sevgiler.
çok össledimm :))
YanıtlaSiliyi bayramlar iyi tatiller camımcımm.
Nerelerdesin Gülüm yaa? E-postalar yolladım yoksun. İyisin umarım?
YanıtlaSilÜstteki eti, önce donduruyorum, sonra biraz kalınca tıraşlayıp, tost makinasının plakasını ocağın üzerine koyuyorum. Sonra azıcık yağla alt üst cızz bızz biraz da iri tuz serpip saniyeler sonra sulu sulu tüketiyoruz, çocuklar bayılıyor.
Yeni kayıtlar leziz yazılar bekliyorum ama, haberin ola, yetmedi mi ayrılık?
Delfina roportajini keyifle okudum, bilgilendim...
YanıtlaSilBu yazin da fotograflar da cok guzel, guzel ulkem dilerim ozgurlugun barisin ulkesi olur hep...
sevgiyle
Delfişim bitanem. Yakın olaydık keşkem. Ama yazmıyorsun, özledik seni. Hadi artıık...
YanıtlaSil