İşitmeden aşk olur mu?

Paylas

Bahar, 14 Şubat’ı es geçtiğim, bu konuda birşey yazmadığım için epey söylendi...Ceza olarak bu konu hakkındaki düşüncelerimizi yazmamızı istedi..Evet , konumuz ; “İşitmeden aşk olur mu, işitmeden aşık olunur mu?”

Önce sevgili Wise’i dinliyoruz;

"İşitmeden sevmek" konusunda birşeyler yazmak istediğimde aklıma nedense Bahar hanımın geçen yıl Delfina'nın blogcu.com'daki bloguna yazmış olduğu bir yazı geldi. Yazıyı yeniden okumak için girmek istediğimde ne yazık ki sayfa açılamadı ve bu güzel yazıyı yeniden okuyarak hafızamı tazeleme şansına erişemedim. Aklımda kaldığı kadarıyla, Bahar hanım yazsında bir sese aşık olduğunu ve böylece evlendiğini vurguluyordu yazının bir yerinde... Bunda haklılık payı var kuşkusuz, ama işitme duyusu ya da daha genel olarak konuşursak duyularımız olmaksızın insan birini sevebilir mi, aşık olabilir mi? Bu soruya yanıt verebilmek için aşkın ne olduğunu açıklığa kavuşturmamız gerekir. Bu kolay bir şey değil biliyorum. İnsanlık tarihi boyunca sayısız insan aşkı tanımlamaya çalışmış, bu tanımlardan kimisi günümüze kadar gelmiş, popülerleşmiş, kimisiyse tarihin tozlu sayfalarında yitip gitmiş. Elbet herkesin kendince bir aşk tanımı vardır, ama genellikle üzerinde mutabık kalınan şey aşkın akıl mantık dinlemeyen, önüne geçilemeyen bir duygu olduğudur. En mantıklı sandığımız kişileri bile öyle çarpar ki aşk, deli divaneye döndürür. Şimdi, bu denli sağı solu belli olmayan bir duyguyu sadece 5 duyuyla sınırlamak mümkün mü? Yani, insan sadece gördüğü, işittiği, dokunduğu, kokladığı, tadına baktığı (!) birine mi aşık olur? Benim kanaatim, insanın bu 5 duyusunun hiçbiriyle algılama imkanına sahip olamasa dahi, bir başkasına sırılsıklam aşık olabileceği şeklindedir. Dolayısıyla, yaznın başlığındaki "işitmeden aşk" ifadesi bence geçersizdir. Aşk geldi cihane, işitmemek bahane!

Beni de dinlemek ister misiniz;

“ Aşk ve sevginin şimdiki gibi uluorta yaşanıp , çabuk tüketildiği günler değildi bizim zamanımızdakiler.....O zamanlar pastanelerde buluşulur,sevgiliden bir haber,bir not almak dünyalara bedel sayılırdı.Aşk’a yelken açmaya başladığım o günlerde işitme kaybımdan dolayı aşık olabilir miyim diye hiç korkmadım,aklıma böle bir soru da gelmedi.Yaşamadan anlamıyor insan..Aşk insanın gözünü kör etse de herşeyde olduğu gibi aşkın zamanı da geçince gerçekler ortaya dökülmeye başlıyor.Severek ve aşık olarak evlendiğim insan işitme kaybım konusunda evlendikten birkaç ay sonra sorun çıkartmaya başlayınca anladım ki işitmeden aşık olunabilir ama karşınızda anlayışlı biri yoksa devamı zor gelebilir...

Aşk belli bir uzva bağlı değil,aşk tamamen kişinin karakter ve insanlık yapısına bağlı. aşk insana herşeyi yaptırıyor ama mutsuzsanız mutfağınızda bir kurabiye yapmak bile imkansız hale gelebiliyor ....

Hayatın gerçeklerinde mutluluk ve acıyı olduğu gibi kabullenip hayata daha sıkı sarılmak için ille de aşk gerekmiyor...Aşkı geride bıraktım ama ümidimi kaybetmedim.Mutluluk sadece aşkta değil onu öğrendim “

İşiten biri olarak Baharcım, sen neler diyeceksin;

"Aşkı çok geç tanıdım,anladım ki o zamana kadar ben çok eksik yaşadım...Aşkla bütünlendim..Hayatımdaki herşey renk değiştirdi sanki....Aşk mutluluğun diğer adı değil elbette ama birçok olumsuzluğu size hissetirmeyecek,göstermeyecek kadar kuvvetli bir anti depresan....Aşkın duyularla ilgisi olmadığını düşünmek bence yanlış ..doğru olan aşık olmanın duyularla ilgili olmadığı bence..Görmeyle,işitmeyle açıklanamayacak bir duygu..Aşık olmak için duymak gerekmez,görmek gerekmez bazen dokunmak bile anlamsızlaşır..ve Mevlana ne güzel anlatır:

“Senin gözün gönlüme göz olunca bu görmeyen gönül göz kesildi. Gözün ta kendisi oldu.”