Bugün 23 Nisan...

Paylas

Beyaz çorapların özenle saklandığı günlerdi...

Taa 1985 yılıydı....

Sıraya dizildiklerinde en sonda Delfina vardı.Ortaokula geçip ön sırada olmanın hayalini kuruyordu şimdiden.Uzun boyu nedeniyle en arkada olmak pek canını sıkıyordu...

Ulviye öğretmen 23 Nisan'da 4.sınıflara koro görevi verdi.En güzel çocuk şarkıları sınıfça söylenecekti.Herkeste bir heyecan bir koşturmaca ki, öğrenciler eksik kalan şarkıları ezberlemeye çalışıyorlardı.

Tesadüf bu ya,öğrencinin biri şarkılardan birini tahtaya yazmıştı.Ohh Delfina ne çok mutlu oldu,şarkının birini buldu diye.Hemen defterinden bir sayfa kopartıp yazdı...Ezberledi...

İşte o gün, en arkada olmak ilk kez işine yaramıştı.35 kişilik koroda söyleyemediği şarkılar için kimse farkedememişti.Uydurduğu kelimelerle o günü atlatmış ve derin bir nefes almıştı.

Koroya katılmış olmak;üzerindeki çekimserliği,içe kapanıklılığı silip atmıştı.O günden sonra her etkinlikte yer almış,bilmediklerini öğrenmekten ve sormaktan hiç çekinmemişti.

Almanya'dan kesin dönüş yapan annesi-babası da yanındaydı, o mutlu ve cesur olmaz da kim olurdu....

• Bugün 23 Nisan... Çocukları mutlu edelim,sadece bugün değil her gün...Yalnız, unutmamamız gereken bir konu var ki,çok önemli... Lütfen tekrar tekrar bu konuyu düşünelim,kendimize çeki düzen verelim....