Yağan yağmurun altında sorulan en güzel sorulardan biriydi belki bu...Fotoğrafçılık Atölyesi hocamız Mehlika, ödev olarak ve sergiye konmak üzere farklı bir konu seçmişti.
"Kent ve Ben"
Kent/Şehir aklımıza geldiğinde ne hissederiz? Binalar üstüme üstüme geliyor diye hissediyorsak,binaların önünde diz çökerek yukarıya doğru çekmemiz konuyu bağlamamız açısından güzel bir örnekti.
Sonra kendimi düşündüm, kent dediğimde ne hissediyorum diye...
İşte cevapları ve ispatları;
Şehrin gökdelenleri göğe değer,
Martılar soluklanır mavi atlasta...
Yer mavi, gök mavi,
şehrin tamamı yemyeşil...
Yeşil yükselir benim kentimden,
her adımında doğayı ve masumluğu hatırlatan
sonsuz güzellikler görürüm...
Delfina
{Büyük fotoğraf için üzerlerine tıklayabilirsiniz.}
güzel kareler çek.mişsin ama
YanıtlaSilben 5.fotoğrafa bittim
beylerbeyinin sahiline benzettim çok severim orayı
tebrikler
sevgiler...
Özellikle içlerinden bazılarını kendim çekmişim gibi hissettim.Eline sağlık.
YanıtlaSilEllerine sağlık Delfina'm...Bende bir gün tam istediğim gibi fotoğraf çekebilecek miyim acaba???
YanıtlaSilSevgiyle kal,
ben 4. fotografi cok sevdim...biliyorsun ama zaten :)
YanıtlaSilumarim sergiye girer.
çok güzeeeeelller
YanıtlaSil